1) Η εγκύκλιος ούτε υποκαθιστά, ούτε διορθώνει τον νόμο. Η εγκύκλιος μόνο ερμηνεύει.
Η εφαρμογή εγκυκλίων του παρελθόντος που κακώς δεν περιορίζονταν σε ερμηνεία αλλά επεκτείνονταν και σε "διόρθωση" ή "επέκταση" του νόμου δεν μπορεί να αποτελεί επιχείρημα για την επέκταση και στο σήμερα μιας κακής πρακτικής.
Π.χ. επειδή στο παρελθόν σχεδόν όλοι έκτιζαν αυθαίρετα, όπως αποδεικνύεται από τις δηλώσεις των Ν.4014/11, Ν.4178/13 κ.ά., δεν σημαίνει ότι μπορώ και εγώ να κτίσω αυθαίρετα σήμερα.

2) Από τη στιγμή που αλλάζουμε τη χρήση που δηλώνεται στην άδεια δόμησης, αυθαιρετούμε. Θα πρέπει να προβούμε σε έκδοση άδειας για αλλαγή χρήσης.
Μια υπόγεια αποθήκη μπορείς να τη βαπτίσεις χώρο στάθμευσης ή μια υπόγεια κατοικία να τη βαπτίσεις αποθήκη και μετά να αλλάξεις τη χρήση. Αν θα το κάνεις χωρίς άδεια αυθαιρετείς.
Το αν θα το αντιληφθεί κάποιος είναι άλλο θέμα.

Τέλος, η επέκταση του υπογείου πέρα από την κάλυψη είναι ένα θέμα που δεν έχει να κάνει με την χρήση του συντελεστή δόμησης, θέμα στο οποίο συμφωνούμε.
Έγραψα στην προηγούμενη ανάρτηση ποιο είναι το σκεπτικό του νομοθέτη όπως το αντιλαμβάνομαι τουλάχιστον από την αιτιολογική του έκθεση.